असशील तू चंद्र रातींना खुलणारा..
अंधार्‍या राती चमकणारा..
तुझ्या रुपाने खुलवशील तू काळोख क्षणभर..
सगळे बघतीलही तुला..क्षणभर.
तू नेहमीच नितळ दिसशील
कधीकधी बिच्चारा होऊन दडुनही बसशील
ओवाळतील तुला सगळेच
मानतीलही तुला सगळेच..
पण तू..
तू त्या सुर्यामुळे चमकतोस
सुर्य आहे म्हणुन तुझी रोशनी आहे
त्याच्याचमुळे तुझी निशाणी आहे..
मी आहे लहानगा.
दूर दूर आकाशी...
एखाद्या ठिपक्यासारखा वावरणारा..
पण मी...
मी अटळ आहे...
मी अढळ आहे..
मी स्वयंप्रकाशी आहे..
मी धृव आहे....
--शब्द्सखा!
मी धृव आहे....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 प्रतिसाद:
Post a Comment