शब्दहो आज तुम्ही उडून जा रे
आईस माझ्या माझा निरोप द्यारे....
'विसावायचे मज सावलीत आई
निजायचे पुन्हा ऐकायची अंगाई'
शब्द हे माझे तीला ऐकवा रे
आईस माझ्या माझा निरोप द्या रे....
समई जळते जरी, देवघर पोरके
डोळ्यात दाटते आई,खळकन ओघळते
ममतेस तिचिया गातात आसवे रे
आईस माझ्या माझा निरोप द्यारे....
जाहली सांज पाखरे निघाली घराला
उब मायेची गाईच्या पाडसाला
उंबरा माझ्या घराचा पोरका रे
आईस माझ्या माझा निरोप द्यारे....
अंगणात जाता जरा संथ व्हा रे
'शुभंकरोती’ गाता तुम्ही गुणगुणा रे
ममता मायेची घेउनी या रे
आईस माझ्या माझा निरोप द्यारे....
ढाळेल आसवे ती ऐकुनी बोल माझे
काळजास तिचीया भले जाणतो मी
शब्दहो शेवटी तुम्ही मौन व्हा रे
आईस माझ्या माझा निरोप द्यारे....
शब्दहो आज तुम्ही उडून जा रे
आईस माझ्या माझा निरोप द्यारे....
--शब्दसखा!
आईस माझ्या माझा निरोप द्यारे....
Labels: आई
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 प्रतिसाद:
Excellent Sandeep.
Tujhi kavita wachun nasalelya aayeechi khup aathwan alee.
Thanks for dat....
Majhya bhavana shabda madhe utaravlya baddal dhanyavaad!!!!!!!!!
Sandip nuktich aai sodun geli aani tichyashi khup bolavase vatat hote,tu tuzya shabdana kharach tila maza nirop dyayala sang na......
"Aai tuza Raju
Excellent...ha shabd hi kami aahe ....speechless kelas...
Post a Comment