मनात दाटलेलं आभाळ तुझ्या
पिऊन टाकावसं वाटतं...
उधळावेसे वाटतात
आयुष्याचे सगळेच रंग तुझ्यावर...तुझे शब्द दाटून येतात जेव्हा
तुला मिठीत घेऊन
क्षितीजापार जावसं वाटत
तुझ्या मनात मीच दाटून
तुझ्या शब्दांतून मीच वहावंस वाटतं...तुझे शब्द दाटून येतात जेव्हा
सारं सारं सोडून
सारं जग ओलांडून
तुझ्या डोळ्यात साठलेला
एक अश्रू बनून ओघळावंस वाटतं...तुझे शब्द दाटून येतात जेव्हा
तुझा हात हातात घेऊन
मनातलं गुपित खोलून
मी तुझाच आहे फ़क्त
हे पुन्हा पुन्हा तुला सांगावसं वाटतं...तुझे शब्द दाटून येतात जेव्हा
तुझ्या हळव्या मनाला
स्पर्शावसं वाटतं
तुझ्या मनात उतरुन
तुझ्यातच उरुन रहावसं वाटतं...तुझे शब्द दाटून येतात जेव्हा
मलाही विसरून
तुझ्याकडं धावावसं वाटतयं
थकलेला, दमलेला मी
तुझ्या मिठीत विसावसं वाटतयं...तुझे शब्द दाटून येतात जेव्हा
-शब्द्सखा!
तुझे शब्द दाटून येतात जेव्हा
...
संदीप सुरळे
3
प्रतिसाद
स्वप्ने माझी....भिजते तू
वार्यावरती लहरत जाशी...अंबरास तू कवेत घेशी
गंध कधी..कधी मधूशालाही...मोरपिसापरी मोहरशी
खुलते कधी तू शामलसंध्या....क्षितीजावर अन दरवळते
मुक्त मुक्त तू..धुंद धुंद तू....खळ खळ तू गं खळखळते
फ़ुलाहूनही नाजूक होते...इवलेसे दव मिठीत घेते
रंगहीन त्या दवास सारे..रंग तुझे तू देऊन येते
खुलते तू झगमगते तू...नभी चांद अन झुलते तू
रातराणी तू गंधीत होते...मस्तीत तुझिया डूलते ते
थकते..शिनते..निजते तू...स्वप्नकुशीत मग थिजते तू
स्वप्नांचा मी सौदागर गं...स्वप्ने माझी....भिजते तू
--शब्द्सखा!
...
संदीप सुरळे
0
प्रतिसाद
अपवाद
मौन मी जरी मी परी संवाद आहे
मांडला अताशा खरा मी वाद आहे
तापल्या निखार्या तमा ना मोसमांची
लाख वादळांचे फुके छळवाद आहे
का पुराण आता असे वाचाळ झाले?
(पोट पाळण्या होत युक्तिवाद आहे)
तेच चांदतारे कितीदा आळवावे?
शब्द आज हे मांडती प्रवाद आहे
लेखणी अता का अशी पेटून उठली?
पेटल्या मनाचा कसा अनुवाद आहे?
धुंद राहुनी कैक सरले वादळाने
'दीप'स्तंभ मी आजही अपवाद आहे
--शब्द्सखा !
...
संदीप सुरळे
2
प्रतिसाद
Labels: गझल
उठाव
स्वप्नात कोणता मी, शोधीत गाव आहे?
सत्यात हारलो मी, हर एक डाव आहे
पाहून येथ गेला, जो तो मला असा की
बेनाम जिंदगीचे, बदनाम नाव आहे
'होऊ नको दिवाणी', सांगू कसे तुला मी?
येथे खर्याखर्यांचा, मोडीत भाव आहे
मी गायलेच नाही, या मैफलीत गाणे
खोटेच सूर सारे, खोटा जमाव आहे
का शोक श्रावणाचा, खोटा घरात माझ्या?
सांगा कुणी तयाला, मजला सराव आहे
आता पसंत ना मज, स्वर्गात राहणेही
ध्रुवापरी अटळ मी, शोधीत ठाव आहे
ना दाद मागतो मी, ना वाहवा हवी मज
शब्दात आज माझ्या, दिसतो उठाव आहे
--शब्द्सखा!
...
संदीप सुरळे
1 प्रतिसाद
Labels: गझल