लगागा
कशातरी या सुन्या राती टाळतो मीलगागागा गागालगा गालगागातुझ्यावीना माझे मला जाळणे हे
अता पाळणे हेहातात होतोश्वासात होतोशोधात होतो
गालगागा लगागा गालगागा
वाटले हे जगावे मी जरासे
अंगणी वाटले तू दरवळावे
श्वास का हे अडखळलेले?गालगागा लगागा गालगागा
का तुझी आठवे शोधात माझ्याजिंदगीच्या जरा भासात होतो
नाव का आज माझे खोडले तू मी कधीचा तुझ्या गीतात होतो
जाळतो मी टाळतो मीपाळतो मीगाळतो मीचाळतो मीढाळतो मीमाळतो मीवाळतो मीढासाळतो मीओशाळतो मी
रीत आहेप्रित आहेगीत आहेमीत आहेजीत पीत आहेभीत आहेहीत आहे
हिशोब मांडाया बैसलो
अन श्वासांची उधारी झाली
भरुन वाहीली झोळी आजवर
आज श्वासंना महाग झाली
आठवणीची शिदोरी
अन वेदनांचे चटके आता
*****************************
*****************************
गालगागा लगालगा लगालगा
*****************************
प्रेमगावा तुही अता फ़िरुन ये
चांदराती मिठीत मजला भरुन घे
घाव प्रत्येक आजवर
रातराणी गंध श्वासात धुंद धरुन घे
फ़िरुन घे
झुरुन घे
ठरुन घे
करुन घे
सरुन घे
उरुन घे
पुरुन घे
************************************
************************************
गालगागा गालगागा गालगागा
************************************
गालगागा गालगागा गालगागा
हुंदक्याला टाळणेही गैर येथे
आसवांना ढाळणेही गैर येथे
मी असा अपराध होता काय केला?
तू मला का माळणेही गैर येथे?
आठवांशी का अताशा वैर झाले
आठवांना चाळणेही गैर येथे
काठ ह्या नदिचा मला हा का मिळाला?
सोवळ्याला पाळणेही गैर येथे
पान मी एक त्रासलेले...संपलेले
संपताना वाळणेही गैर येथे
चार खांदे शोधताना हार झाली
का मला 'मी' जाळणेही गैर येथे?
अशी गं काय सारखी रागवत असतेस?
अशी गं काय सारखी रागवत असतेस?
माझ्यावरच्या प्रेमाला अशाही प्रकारे दाखवत असतेस...
तू रागवायचं...मी प्रेमाने तुझी समजुत घालायची...
खुप खुप प्रेम करायचं तुझ्यावर.....
कदाचीत यासाठी....
याचसाठी तू रागवत असतेस पुन्हा पुन्हा....हो ना?
ठाऊक आहे मला....
ठाऊक आहे मला....तू नसलीस बोलत तरी तुझे लटके डोळे सारं सारं सांगुन जातात
मी बघावं तुझ्याकडे प्रेमाने म्हणुन तुझ्याचसारखे तेही वेडे आस लावुन बसतात.
मी खुप खुप बोलत रहायचं......
एकट्यानेच....
तू नुसतंच ऐकायचं...
थोडा वेळ......फ़क्त थोडा वेळ गप्प राहायचं....
तसं तुलाही ठाऊक आणी मलाही तू बोलशील लवकरच माझ्याशी....
थोडा वेळ शांतता...
तसं मनाला तुझ्या वाटतच असतं बोलावं खुप खुप माझ्याशी...
अन काही वेळाने बोलायचं मग माझ्याशी...
अगदी लडीवाळपणे..अगदी नेहमीच्याचसारखं...
जणुकाही तुला राग आलाच नव्हता कधि माझा....
अगदी तसं वागायचं माझ्याशी.....
माझं होऊन जायचं पुन्हा नेहमी सारखं.....
सारं सारं विसरून....
जमलं कधि तर... माझ्या डोळ्यांत बघ तेव्हा डोकावुन... किती आनंद असतो दाटलेला......
पुन्हा चिंब चिंब न्हाऊन निघालेला असतो मी तुझ्या प्रेमात तेव्हा ....
पण खरं सांगू ?खुप बरं वाटतं तुझं रागावणही मला.
तुझा राग गेल्यावर वाटतं... जणु तू पुन्हा एकदा नव्याने भेटलीस मला.
असं वाटतं आता पुन्हा नवी भेट....पुन्हा नवी ओळख....
पुन्हा नवी स्वप्नं....पुन्हा नवी क्षितीजं..........दीप
ओठ ओठांनीच भिजवायचे होते - गझल!
वृत्त - गालगागा गालगागा लगागागा
************************
ओठ ओठांनीच भिजवायचे होते
प्रेम प्रेमाला तुझ्या द्यायचे होते
मैफ़ल शब्दांची सुनी जाहली आता
हुंदका आला अजुन गायचे होते
जिंकलो मी मानली हार त्यानेही
आयुष्याशी अजुन भांडायचे होते
कोण माझे ना कुणाचा जराही मी
आज खोटेच मज रुसायचे होते
वाहताना आज वारा धुंद झाला
दीप विझला ज्यास अजुन जळायचे होते
श्वास अडखळले शब्दांचे अर्ध्यावरती
रंग अजुन गझलेस ल्यायचे होते
--संदीप सुरळे
कुणाची तू पोर
कुणाची तू पोर
करुन शृंगार
करितसे वार
नयनांचे
साडी भरजरी
डोईवर चरी
देतसे लचक
कमरेला
स्वर्गाची अप्सरा
मदनाचा वारा
लावण्याचा झरा
वाहतसे
मनात भरली
क्षणात ठरली
एक तुच परी
लावण्याची
देह गोरा पान
रुपाची तू खाण
हरवले भान
तुजठायी
काय तुझे नाव
कुठे तुझा गाव
घेतला तू ठाव
काळजाचा
--संदीप सुरळे
जमाव
काय...स्वप्नांना इथेही भाव नाही ?
हाय...स्वप्नांचा इथेही गाव नाही !
दाटला डोळ्यांत चंद्र आसवांचा
वाहण्याचा त्यांस इथे सराव नाही
हा वसंत असा कसा दाटून आला
बाग खुलली पण फ़ुलांना सुवास नाही
आसवे का दाटली डोळ्यांत तुझिया
तू दिला जो तो नवा मज घाव नाही
जिंकलि तू जेव्हा स्व:तस हरविले मी
मी हरेल असा एकही डाव नाही
श्वास देऊनी फ़ुलविली गझल ही मी
शब्दांचा हा नुसताच जमाव नाही
तुझी मैत्रि आहे म्हणुनच
जगण्याची जिद्द आहे
तुझ्या मैत्रितुन बाहेर पडलो तर
लगेचच मरणाची हद्द आहे
तुझी मैत्रि आहे म्हणुनच
आयुष्याचा हा प्रवास आहे
तुझ्या मैत्रिशिवाय
जगण्याचा नुसताच भास आहे
तुझी मैत्रि आहे
म्हणुनच तुझ्यासमोर दोन अश्रू ढाळू शकतो
वेड्या या जगात
जगण्याच्या मर्यादा मी पाळू शकतो
तुझी मैत्रि आहे....
माझ्यासाठी काळोखातही मिणमिणता दिवा
जग जळतं माझ्यावर
कारण माझ्याकडं आहे तुझ्या मैत्रिचा ठेवा
तुझी मैत्रि आहे
आशा आहे तुझी मैत्रि राहील
तुझी मैत्रि ठेव अशीच
मी अशीच तुला मैत्रीची सुमनं वाहील
गझल तुझ्या प्रेमात मी मशहूर केली
घेऊनी तू ओठ आणिक सूर गेली
देऊनी मज आसवांचा पूर गेली
मागितला मी गंध प्रेमाचा जरासा
उठवूनी का तू आठवांचा धूर गेली?
मन माझे हळवार अंगण चांदण्यांचे
सजवूनी तू का मनी काहूर गेली
उरलो थोडासा फ़क्त श्वासांत आता
घेऊनी तू आयुष्याचा नूर गेली
जाळूनी रात्रीं शब्दांना सजवले अन
गझल तुझ्या प्रेमात मी मशहूर केली
थांबू नको कधि तू
थांबू नको कधि तू
तुज चालणेच आहे
लाटा घोर जरी
लाटांवर तुज डोलणेच आहे
त्या सुर्यासही कधि
ग्रहण लागेल जेव्हा
होवुन काजवा
स्व:त तुज प्रकाशनेच आहे
किनारा पलिकडे
वाट तुझी पाहतो
पार करुन सागरा
पलिकडे तुज पोचणेच आहे
आयुष्य जिंकण्याचा
हा यज्ञ तुझा आहे
तुलाच तुझ्यासाठी
यज्ञात या झोकणेच आहे..
गझल माझी तुझ्या प्रेमात रंगली
असा संपलो आज की उरलोच नाही
जसा संपन्यातून कधि सरलोच नाही
पुन्हा रात आली अशी ही चांदण्यांची
पुन्हा चांदरात्रीत या फ़िरलोच नाही
जगाचा शहाणेपणा होता असा की
शहाणा त्यांच्यात मी ठरलोच नाही
कुणीही कुठेही काय बोलून गेले
शब्दास कधिही माझ्या मुकरलोच नाही
जरी जिवघेणेच होते खेळ सारे
पिसुन बैसलो काळजा कधि हरलोच नाही
अता माळून घेतले चंद्रास त्या तू
तुझ्या प्रेमात सांग मी झुरलोच नाही ?
गझल माझी तुझ्या प्रेमात रंगली अन
तुझ्या कवितेत कधि मी उतरलोच नाही
सोडुन मज जाशील जेव्हा
सोडुन मज जाशील जेव्हा वळुन मागे पाहू नकोस
गाव पेटेल माझा गावाच्या कोशीतही राहू नकोस
शब्दांच्या ओठी माझ्या गाणे उदास खुलतील
शब्दांसवे तेव्हा माझ्या तू गीत माझे गाऊ नकोस
ओढुन घे पदर अन नजर झुकव ही तुझी
मरणेही व्हावे मुश्कील मज इतुके तू भावू नकोस
सोडुन मज जाशील जेव्हा हरकत माझी नसेल
जाताना पण जगायला मज तू लावू नकोस
मी वेडा असा की सरणावरही श्वास घेइल
चेहरा तुझा अखेरीस मज तू दावू नकोस
झाले दु:ख जरी डोळ्यांआड लपव त्याला
चिता विझुन जाईल माझी अश्रु एकही वाहू नकोस
