दिवस संपेल कसातरी
अन संध्याकाळ होईल
हूरहूरणारं तुझं मन
कातरवेळेत निघून जाईल
बावरं मन तुझ्याशी
परक्यासारखं वागेल
तुझ्यापासून..जगापासून दूर..
आठवणींच्या मागं लागेल
तुझ्या आठवणीत असेल मी
समुद्रकिनारा असेल
खुलणारी सांजही असेल एखादी
गर्दिचा गोंगाट, गाड्यांची घरघर,
अन बाजूच्या सीटवर बसलेला मी..
तुझं आवडतं हाँटेल,
त्यासाठी उन्हात लावलेली रांग असेल..
गप्पा मारत उन्हातंन केलेली रपेट
तुझी माझी प्रत्येक भेट असेल..
तुझ्या आठवणींत,
स्पर्शांमधला मोहर असेल
श्वासांचा बहर असेल
ओठांमध्ये भिनलेली
ओठांची लहर असेल
तुझ्या आठवणीत असेल,
तुझी वाट पाहणारा मी
मला भेटण्यासाठीची तुझी लगबग
खास माझ्यासाठीचं तुझं सजणं असेल
तुझी वाट पाहताना माझं झुरणं असेल
तुझ्या हातातलं मी छेडलेलं कंगण असेल
तुला वाहिलेलं मनाचं आंदण असेल
निघण्याची जवळ आलेली वेळ
जड झालेली पावलं
दूर होतानाची एखादी संध्याकाळ
अन पाठमोरा मीही असेल... तुझ्या आठवणीत
भिजल्या पापण्यांनी मारलेली मिठी असेल
माझ्यासाठी लिहीलेली चिठ्ठी असेल
हे सारं आठवताना आजही
तुझ्या डोळ्यात पुन्हा
तेच पाणी दाटून येईल
...
दिवस संपेल कसातरी
अन संध्याकाळ होईल
हूरहूरणारं तुझं मन
कातरवेळेत निघून जाईल
--शब्द्सखा!
कातरवेळ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 प्रतिसाद:
vaah sandeep...
Kay lihu?
Suchat nahiye..
:)
Post a Comment