’दीप’वेडी

हाय..नजरेशी नजरही भिडली होती
स्पंदने अन ह्रदयाची अडली होती

पाहिले ना मी फ़ुलांना त्या फ़ुलणार्‍या
मी कळी नाजूकशी ही खुडली होती

हासलो मी ही जरासा का, हे न कळे
पाकळ्यांवरती खळी मग पडली होती

गंध दाटू लागला या वाटेवरती
रातराणी तुच इथे का दडली होती?

’दीप’वेडी ’दीप’ची तू गं होताना
प्रित ही वेडी युगांची जडली होती

--शब्द्सखा