प्रेमबोल

चिंब पावसाच्या धारा
सवे ओथंबल्या गारा
अशा या गं सरीसवे
सये यावे तू आधारा

चिंब रान सारे झाले
थेंबा थेंबात भिजले
झरले गं थेंब कसे?
हे उराउरात उरले

तुझ्या गालावर थेंब
ओठावर ओघळावे
तुला चिंब भिजवावे
मीच एक थेंब व्हावे

चिंब सरिंनी गं तुला
सये चिंब भिजवावे
उन्हं पावसात यावी
रुप तुझे गं खुलावे

हात गुंफ़ुनीया हाती
झेलु दोन थेंब चल
पाऊसही न इथे अता
बोलू थोडे प्रेमबोल