मी तुझाच होतो...

सांज ढळली होती..रात नटली होती...
नभात चांदतारे..तेही मस्तीत सारे..
परी मी एकटाच होतो....
तरी मी तुझाच होतो

त्या वळणावरती
तु वाट वेगळी केली
सोडुन मज तु दुर दुर गेली
पाहीलेस ना वळुन मागे एकदाही
उभा मी त्याच वळणावर होतो...
अजुनही मी तुझाच होतो...

जगापासुन मी दुर झालो
एका काळोखात मी चुर झालो
हो! हो मी नशेत होतो...
परी ही नशा तुझीच होती..
अन मीही तुझाच होतो...

जगण्याचा शाप सोसु कसा?
रोज रोज मी मरु कसा?
अखेरच्या क्षणी माझ्याशीच रडुन घेतले मी...
मलाच जेव्हा मी सोडुन चाललो होतो..
तेव्हाही मी फ़क्त तुझाच होतो...