प्रिय कविता,
जगापासुन दूर झालो
तेव्हा तुच मला कवेत घेतलसं
जग असतं फ़क्त दिल्या घेतल्याचं
हेही तुच मला शिकवलसं
तुच फ़क्त मन माझं जाणलसं
जगासमोरही तुच त्याला आणलसं
तु भेटली नसतीस तर भरकटलो असतो केव्हाच
शीड तुटलेल्या जहाजाप्रमाणे बुडालो असतो तेव्हाच
तु माझ्या श्वासावर
अन तुच माझ्या स्वप्नांत
स्वार्थाच्या या बाजारात
फ़क्त तुच माझ्या आपल्यांत
तुझ्याशी जीवनाची स्वप्नं सजवतो
तुटली तर येऊन तुझ्याशीच रडतो
कारण...
कारण...तुझ्याशी माझं नातं प्रेमाचं...
सु:ख दु:ख अन भाव-भावनांचं
तु येशील म्हणुन
नित्यक्षणी तुझी वाट पाहत आहे
मीही माझा नाही आता
'माझी कविता' म्हणुन तुझेच गुणगाण गात आहे...
ये पुन्हा अशी...
ये पुन्हा अशी की शब्दांची होवो बरसात
चल घेउन पुन्हा मला
चांदण्यांच्या तुझ्या अनोळखी स्पर्शात...
तुझाच प्रिय कवि,
--संदिप--
जगापासुन दूर झालो
तेव्हा तुच मला कवेत घेतलसं
जग असतं फ़क्त दिल्या घेतल्याचं
हेही तुच मला शिकवलसं
तुच फ़क्त मन माझं जाणलसं
जगासमोरही तुच त्याला आणलसं
तु भेटली नसतीस तर भरकटलो असतो केव्हाच
शीड तुटलेल्या जहाजाप्रमाणे बुडालो असतो तेव्हाच
तु माझ्या श्वासावर
अन तुच माझ्या स्वप्नांत
स्वार्थाच्या या बाजारात
फ़क्त तुच माझ्या आपल्यांत
तुझ्याशी जीवनाची स्वप्नं सजवतो
तुटली तर येऊन तुझ्याशीच रडतो
कारण...
कारण...तुझ्याशी माझं नातं प्रेमाचं...
सु:ख दु:ख अन भाव-भावनांचं
तु येशील म्हणुन
नित्यक्षणी तुझी वाट पाहत आहे
मीही माझा नाही आता
'माझी कविता' म्हणुन तुझेच गुणगाण गात आहे...
ये पुन्हा अशी...
ये पुन्हा अशी की शब्दांची होवो बरसात
चल घेउन पुन्हा मला
चांदण्यांच्या तुझ्या अनोळखी स्पर्शात...
तुझाच प्रिय कवि,
--संदिप--
0 प्रतिसाद:
Post a Comment