श्रावणवेडा

अवचित आल्या अवनिवरती
जलधारा या होऊन मोती
फ़ुलं, पाखरं, झाडी नहाती
कधि साऊली कधि उन्हं नहाती

नभात कडकड विजा गरजल्या
सरसर मजवर सरी बरसल्या
ठाउक त्यांना मी श्रावणवेडा
भेटीस माझ्या त्याही तरसल्या

मीही जरा मग भिजुन घेतो
थंडीत थोडा थिजुन घेतो
लेऊन रंग मग इंद्रधनुचे
हर्ष नभी मी पेरुन येतो

भिजले डोंगर द-याही भिजल्या
पायवाटा त्या निपचीत निजल्या
सारेच मजला दिसे अतिसुंदर
श्रावणस्वागता जणु तरुणी सजल्या

पाणी खळाळुन वाहील आता
झुळझुळ गाणे गायील आता
मुक होती ही धरती कधिची
सप्तसुरांत ही न्हाईल आता

शांत जाहली दाह भुमिची
मंद जाहली आग रविची
मनात मझ्या आस पेटली
श्रावणवेड्या माझ्या प्रियेची...